!!! Klik op de foto's of op de links voor meer foto's !!!
Klik hier
voor overzicht en meer info over bezochte camperplaatsen
Zuid Frankrijk
|
|
 Camperplaats Clamecy |
Zaterdag, 17 september - Van Veerle tot Clamecy 8.00 u: Via Brussel, Namen, Charleville-Méziers, Troyes, Auxerre rijden we tot Clamecy.Op de camperplaats is plaats voor 6 campers. We hebben geluk. Het is nog maar 17.00 uur en er is nog net een plaatsje vrij. Clamecy is een rustig, oud dorpje in de regio Bourgogne aan de samenvloeiing van de Yonne en de Beuvron en aan het Canal du Nivernais. Na het avondeten wandelen we langs het water naar het centrum om toch wat beweging te hebben vandaag. En dan ... vroeg in bed want morgen hebben we een lange rit voor de boeg. Dag 1: 573 km |
 Issoire: Abdijkerk St.Austremoine  Viaduct van Garabit  Camperplaats Millau |
Donderdag, 18 september - Van Clamecy via Issoire tot Millau Deze nacht werden we verrast door een fikse regenbui, hevige wind en geroffel van vallende kastanjes op het dak van ons campertje. Nu is het weer droog en een flauw zonnetje breekt door.8.00 u: Van Clamecy volgen we de N151, A77 en N9 richting A75, een gratische snelweg, die dwars door de bergen van het Centraal Massief vanaf Clermont-Ferrand naar de Middellandse Zeekust loopt. In Moulins verlaten we de hoofdweg om bij een supermarkt voordelig te gaan tanken. Onderweg zien we bij de brug over de rivier Allier een grote camperplaats, idyllisch gelegen in het groen. Route de Clermont-ferrand, N2009, dit moeten we onthouden. We reizen verder. Op de Aire de Veyre, de eerste parking op de A75, houden we halt om te picknicken. En dan ... weer "en route". Bij afslag 11 verlaten we de autoweg om in Issoire de twaalfde eeuwse, romaanse abdijkerk St.Austremoine te bezichtigen. Op de parking vóór de kerk zijn de parkeerplaatsjes nogal klein. Het lukt ons om de camper te parkeren en ... we hebben geluk, de kerk is open. Wat we hier zien is een ommetje waard. Na menig fotoke zijn we weer op weg. Na zo'n tachtig kilometer nemen we pauze op de Aire de Garabit en genieten er nog eens van het fantastische uitzicht op het Viaduct van Garabit, een spoorbrug ontworpen door Gustave Eiffel. Na nog een 120 km, bij afslag 45, net vóór de beroemde Viaduc de Millau, verlaten we de A75 om op een camperplaats in Millau te overnachten. Het is nog maar 17.00 uur en de camperplaats is al volzet, hoewel er 30 plaatsen zijn. Een paar camperisten die bij de ingang staan, stellen voor in de straat om de hoek te parkeren. Het is er breed genoeg en het is er rustig. Dat doen we dan maar en vervoegen de campers die er al staan. Uitendelijk overnachten we hier met een tiental campers. Dag 2: 455 km |
|
Vrijdag, 19 september - Van Millau naar Sérignan-Plage Vandaag wordt het een kortere rit. We willen naar een camping in Sérignan-Plage, aan de Middellandse zee. We volgen de A75 tot Lodève en nemen afslag 52 richting Intermarché om er te tanken en een voorraad in te slaan.11.00 u, 24°C, zon, strak blauwe lucht en een stevige wind. Als de weersvoorspelling klopt, luwt de wind morgen en krijgen we een hele week hoge temperaturen (rond de 30°). Dat wordt zalig genieten! De camping waar we willen verblijven is volzet... maar, heel onverwacht komt er een plaats vrij. Eindelijk kunnen we ons installeren en vakantie vieren. We plannen hier een paar dagen te genieten van zon, zee, zwemmen, fietsen, tennissen, lezen, uitrusten, ... Dag 3: 140 km |
|
Woensdag, 28 september - Sérignan-Plage 21.00 u: We ontvangen een bericht van de gemeente. Niet ver van de kust is een mijn uit de Tweede Wereldoorlog ontdekt. Om veiligheidsredenen wordt de camping tijdens het ontmantelen geëvacueerd. Iedereen moet morgen, donderdag, om 8.30 uur verzamelen aan de receptie om samen naar een verder gelegen verzamelpunt te gaan. Er worden fietsen ter beschikking gesteld.Oef! Voor ons valt het nog mee want we planden toch morgen te vertrekken. We hebben zelfs al afgerekend. |
 Abdij van Fontfroide: Binnenhof  Lagrasse  Lagrasse: Abdij Ste-Marie d'Orbieu |
Donderdag, 29 september - Van Sérignan-Plage naar Lagrasse 6.00 u: Op de camping gonst het al van de bedrijvigheid. Wij zorgen er voor om vóór de grote uittocht buiten te zijn.8.00 u: We staan geparkeerd bij de Hyper-U in Sérignan. Menig ander camperist had hetzelfde idee. Er staan 6 campers. Na openingstijd, doen we inkopen en dan starten we richting Lagrasse. Rijdend door een heuvelachtig landschap van wijngaarden en bossen zien we ineens een aanwijzing naar de Cisterciënzer Abdij van Fontfroide. Daar willen we naartoe. Ons bezoek aan de abdij valt bijzonder mee. Het toegangsticket van 9,5 euro vinden we wel overdreven. De parking ligt midden in de natuur en er zijn picknicktafels. Ideaal om hier te lunchen. 15.00 u en snikheet! Aangekomen in Lagrasse volgen we de Route de Carcassonne, slaan bij de Gendarmerie een weg in en belanden zo op een grote camperplaats. Lagrasse ligt in het departement Aude in de streek Languedoc-Roussillon. Al direct wandelen we naar het charmante middeleeuwse dorpje met zijn smalle straatjes, oude huizen en overblijfselen van omwallingen. Op het plein staat een hal uit de 14de eeuw met een even oude waterpomp. De Orbieu doorkruist het dorp. Een oude brug leidt ons naar de Abdij Sainte-Marie d’Orbieu. Op onze weg er naartoe ontmoeten we twee sympathieke paters. Ze vertellen ons met veel branie over de Abdij die in de 8ste eeuw gesticht werd door Benedictijnen. In 1796 werd het kloostercomplex gesplitst en verkocht. Sinds 2004 is het middeleeuwse gedeelte staatseigendom; het 18de eeuwse gedeelte is privaat en weer in gebruik als klooster. Er zijn momenteel een dertigtal paters. De oudste van de twee paters doet een vruchteloze poging om ons meer godsvrucht bij te brengen. Na deze interessante ontmoeting brengen we een bezoek aan het gedeelte van de abdij dat toegankelijk is voor het publiek. Het is zijn 4 euro toegangsprijs meer dan waard! En ... er is zelfs uitleg in het Nederlands! We nemen een andere brug over de Orbieu en volgen de rivier tot bij de camper. Lagrasse is een pareltje, gelegen in een rustige, bekoorlijke omgeving. We zouden nog verder rondwandelen maar de avond valt en het wordt al vroeg donker. Het dorp verder verkennen wordt verdaagd tot morgen. Dag 13: 92 km |
Abdij Fontfroide: Kapittelzaal
|
Vrijdag, 30 september - Van Lagrasse naar Toulouse 8.00, mist en 12°C; Wat een verschil met vorige dagen.10.00 u: De zon priemt door de mist. We maken een laatste wandeling langs de rivier en dan... op weg naar Toulouse. Onderweg passeren we Carcassonne. We zien een glimp van de citadel met zijn dubbele omwalling. Even bekruipt ons de zin om hier te stoppen en de middeleeuwse stad te bezoeken. Maar, we bezochten de vesting al enkele jaren terug en besluiten toch door te rijden naar onze geplande bestemming Toulouse. |
|
Toulouse:
13.00 u en 29°C: We staan gesetteld in Camping Le Rupé in Toulouse. Na de lunch haalt Willy de fietsen van stal en peddelen we naar het centrum dat ongeveer 7 km van de camping ligt. We volgen het Canal de Garonne tot Ponts Jumeaux, steken het Canal du Midi over en langs het Canal de Brienne belanden we op de Place Saint Pierre, aan de oever van de Garonne. Vlakbij ligt het majestueuze Place du Capitole, het levendige middelpunt van de oude stad. Het is bijzonder druk op het enorm grote plein. Allerhande witte punttentjes worden opgebouwd voor een of andere festiviteit in het weekend. We ketenen onze fietsen veilig vast aan de daarvoor voorziene fietsrekken. Het blijkt dat de oude binnenstad best te voet te bezoeken is. We starten bij het Capitole. Eén kant van het plein wordt ingenomen door dit majestueuze, 18de eeuwse, Hôtel de Ville. We lopen door de poort het binnenplein op. Het stadhuis is gratis te bezoeken. In de sierlijke Salle des Illustres zijn meesterwerken van de negentiende-eeuwse kunstenaars uit Toulouse te bewonderen. We hebben pech. Net nu is er een huwelijksplechtigheid en daardoor is het stadhuis gesloten voor publiek. We mogen wel even in de traphal om een paar foto's te schieten. Dat op zich vinden we al de moeite waard. Door de poort in de achtergevel komen we bij de middeleeuwse Donjon du Capitole, een restant van het oude stadhuis waar tegenwoordig het toeristenbureau gevestigd is. We halen een stadsplan wat handig is voor het uitstippelen van een verkenningsroute. We stappen naar Les Jacobins, een gotische kerk uit de 13de eeuw die volledig in baksteen gebouwd is. De buitenkant van de opmerkelijke kerk is imposant en streng met booggewelven en een achthoekige torenspits, een sterk contrast met de lichtheid van het interieur met zijn 22 meter hoge zuilenrij die eindigt in een schitterend palmgewelf. Een bezoek aan de kerk en het klooster van de Jacobijnen kost 3 euro en is gratis voor 65-plussers. 18.00 u: We slenteren nog wat door de straten met winkels, bars en terrasjes en gaan wat drinken op het plein. Het groot aantal studenten zorgt voor lage prijzen maar niet in de chiquere etablissementen op de Place du Capitole waar een simpel Heineken vier euro kost. Voor vandaag zetten we er een punt achter. Morgen komt nog een dag. We zoeken onze fietsen en vertrekken richting camping. Dag 14: 136 km |
 Canal de Garonne  Fronton van het Capitole  Traphal in het Capitole  Les Jacobins |
Palmgewelf in Les Jacobins
|
Zaterdag, 1 oktober - Toulouse 10.00 u: Nog eens op weg naar het centrum van Toulouse. Op de Place du Capitole laten we onze vehikels achter en wandelen tot de Basiliek St.Sernin. Op de Place St.Sernin belanden we op de wekelijkse vlooienmarkt. We wurmen ons door het volk dat hier gezellig aan het rondsnuisteren is en komen bij de dubbele toegangspoort van de kerk. Deze bakstenen basiliek met zijn hoge, achthoekige torenspits is het grootste romaanse gebouw van Europa. Ze is gebouwd als bedevaartskerk. Toulouse ligt op een van de bedevaartsroutes naar Santiago de Compostela en veel pelgrims kwamen er langs. De grote crypte herbergt veel relikwieën en marmeren bas-reliëfs uit 11de eeuw.Het is ondertussen middag. Een hongergevoel leidt ons naar een van de vele bistro's in de Rue du Taur waar we vlug en rijkelijk bediend worden door de jonge, charmante uitbater. We stippelen een programma uit voor de rest van de dag. De oude stad bezoeken kan gerust te voet. We verzeilen dan wel verder en verder van het centrum en moeten uiteindelijk toch onze fietsen ophalen. Dus doen we dat beter nu. We pedaleren naar het Musée des Augustins dat gehuisvest in een voormalig Augustijner klooster uit de 14de eeuw. Toulouse was in de Middeleeuwen een belangrijk centrum van romaanse kunst en dat is te zien in dit museum. Het gebouw en het claustrum op zich zijn indrukwekkend. Dan zijn er nog de prachtige schilderijen en beeldhouwwerken van de vroege middeleeuwen tot het begin van de 20ste eeuw; de uitgebreide collectie romaanse en gotische beelden en de talrijke 19de-eeuwse beeldhouwwerken uit Toulouse. die hier getoond worden. Er zijn onder andere werken van Ingres, Monet, Toulouse-Lautrec en Rodin. Een toegangsticket kost 3 euro en is deze prijs meer dan waard. We vallen hier van de ene verwondering in de andere. Het Musée des Augustins is absoluut een "must" voor wie Toulouse aandoet! Net als gisteren is het weer snikheet, 30°C. We zijn toe aan een pauze om af te koelen en een fris biertje om onze dorst te lessen. En dan ... op naar de Kathedraal Saint-Etienne. Dit is beslist de opvallendste kerk van de stad. Van de 11de tot de 17de eeuw is er voortdurend aan gewijzigd en verbouwd. Het is daardoor niet alleen een mix van verschillende architecturale bouwstijlen; het is ook een samensmelting van twee kerken die nooit afgewerkt zijn. Vooral aan de asymmetrische westkant is te zien dat de twee kerken op twee verschillende assen gebouwd werden. De klokkentoren is een gotisch bouwwerk op Romaanse funderingen. Deze kathedraal is echt een schoolvoorbeeld van besluiteloosheid, maar daarom niet minder interessant. We zetten onze "kerkentocht" verder. De Basilique met de eigenaardige naam "Notre Dame de la Daurade" ligt langs de oevers van de Garonne. Oorspronkelijk noemde deze kerk "Sainte-Marie de Toulouse". Nadien is de naam veranderd in "Sainte-Marie de la Daurade" of "Maria van de Zeebrasem" omwille van de gouden mozaïeken. Daurade komt van het woord "Deaurata" dat "bedekt met goud" betekent. Het is een kerk zonder toren, met een klassieke gevel die vanaf de andere oever van de rivier beter te zien is. Ze is gebouwd op de ruïnes van een Romeinse twaalfhoekige tempel wat de gevel aan de kadekant verklaart. De ingang is een vreemd aandoende poort. Het lijkt wel of we naar een theater gaan. Binnen is het bijzonder donker. Kenmerkend voor deze basilique is de cultus voor de Zwarte Madonna. Het beeld is twee meter hoog. Foto's nemen lukt hier niet. De uren zijn voorbij gevlogen. We hebben genoeg van de stad en de monumenten. Langs de rivier fietsen we tot de 17de-eeuwse Pont Neuf en steken de Garonne over. Vanaf deze oever hebben we een prachtig uitzicht over de stad. We toeren wat rond en keren met de Pont Saint-Pierre terug naar de Place Saint-Pierre. Van daaruit volgen we de kanalen. Ongeveer 19.00 uur zij we bij de camper. Het was een warme, mooie, vermoeiende dag. "Toulouse met de fiets". t' Was best plezant. Dag 15: Overnachting: Toulouse, Camping Le Rupé |
 Basiliek Saint-Sernin - Interieur  Musée des Augustins Inval Constantinopel binnen - 1876  Kathedraal St-Etienne - Interieur  Basiliek Notre Dame de la Daurade  17de eeuwse Pont Neuf |
|
Zondag, 2 oktober - Van Toulouse via Moissac en Auvillar tot Marmande Het is oktober, herfst. Overdag flirten de temperaturen met 30°C. s'Nachts koelt het flink af.Om 8.00 uur noteren we amper 12°C. En ... in het thuisfront genieten ze voor het ogenblik van abnormaal hoge temperaturen voor de tijd van het jaar (27°C). Het blijkt sinds 1910 geleden dat er in oktober zo'n hoge temperaturen waren. 9.00 u: Adieu Toulouse, we reizen verder naar het Westen met als bestemming het Estuarium van de Gironde. We zijn niet gehaast. Onderweg willen we stoppen waar het ons belieft. |
 Moissac: Timpaan van de Abdij St-Pierre |
10.00 u: Na een zestigtal kilometer staan we geparkeerd op een camperplaats in Moissac, onder de Pont Napoléon, aan de Tarn (N 44°05'59"; E 1°05'05"). Met ons fietsje gaan we op zoek naar de romaanse abdijkerk St-Pierre. We moeten door de drukte van de zondagsmarkt om er te geraken.
Het is niet overdreven als men beweert dat het timpaan in het gebeeldhouwde Zuidportaal het mooiste is van Frankrijk.
Het is een stenen versie van de Apocalyps. Een meesterwerk! We kunnen ons fotografisch uitleven. Hoewel, de middagzon is te fel en werpt vervelende schaduw op het portaal. De zuilen met kunstig versierde kapitelen komen wel tot hun recht. Het klooster met het claustrum dat bij de kerk hoort is momenteel gesloten. We vinden het niet erg; we zijn een beetje verzadigd. Na onze middagpauze maken we een fietstocht langs het Canal du Midi tot waar het kanaal over een brug over de Tarn loopt en keren terug langs de Tarn. |
Moissac: Detail van het Timpaan van de Abdij St-Pierre
 Auvillar  Auvillar: Oude graanhal |
16.00 u: Het is te heet om te fietsen. Als we uitgepuft en uitgerust zijn, pakken we in en rijden een twintig kilometer verder naar
Auvillar dat op de lijst van "mooiste dorpjes van Frankrijk" staat. Net vóór Auvillar steken we de Garonne over met een oude stalen hangbrug.
Bij de ingang van het dorp vinden we een parkeerplaats bij drie andere campers, in de Avenue des Moines. We moeten toegeven ... Auvillar is een bekoorlijk Gallo-Romeins dorp. Een poort met daarboven een klokkentoren leidt ons naar het dorpsplein met een unieke ronde graanhal. We zwerven door de straatjes met oude vakwerkhuizen en eindigen in het park met een schitterend uitzicht over de vallei van de Garonne met de hangbrug, wijngaarden en in de verte twee witte pluimen van de koeltorens van de atoomcentrale in Golfech. Het gezellige terrasje op het plein is overvol. De baas maakt een plaatsje voor ons. Hij haalt ergens nog twee stoelen te voorschijn en we kunnen rustig genieten en onze dorst lessen. 18.00 u: We zouden hier kunnen overnachten maar het is nog te vroeg. Morgen hebben we heel wat kilometers af te leggen. Het is beter dat we nu nog een eind verder rijden. 19.30 u en nog 25°C: Gesetteld op de camperplaats in Marmande om te overnachten. Dag 16: 178 km |
 Camping Bois Soleil  Vuurtoren van Saint-Georges-de-Didonne |
Maandag, 3 oktober - Van Marmande naar Saint-Georges-de-Didonne 8.00 u en 11°C: Met de N113 rijden we richting Bordeaux, volgen de E05, de N137 tot Pons en de D730 tot Saint-Georges-de-Didonne aan de Atlantische kust.12.30 u en 32°C; De badplaats Saint-Georges-de-Didonne ligt aan het estuarium van de Gironde op ongeveer 5 kilometer van Royan. Aan deze kust zijn in dit seizoen niet veel campings open. We checken voor een paar dagen in bij Camping Bois Soleil die nog een paar weken open is. De camping ligt aan zee en in de buurt zijn en in de streek zijn tientallen kilometers fietspaden aangelegd tussen dorpen en stranden. Van een stel sympathieke Vlamingen krijgen we praktische tips en routes. Vandaag houden we het rustig. We verkennen de directe omgeving en maken een wandeling aan zee. Dag 17: 199 km |
    |
Dinsdag, 4 oktober - Meschers-sur-Gironde Gelukkig is de temperatuur vandaag wat lager, het wordt hoogstens 25°C wat veel aangenamer is om te fietsen. Na de middag pedaleren we naar Meschers-sur-Gironde om er de grotwoningen in de kalkstenen kliffen te bezoeken.Als we er aankomen zijn de grotten gesloten. Ze gaan pas om 15.00 uur open. Geen nood, we krijgen de tijd wel om. We laten ons bollen tot de haven, flaneren er wat rond en laten ons verleiden door de geur van pannenkoeken. Onze terugweg naar de grotten gaat moeizamer, alsmaar bergop! Kalk is een zachte materie die zich gemakkelijk laat bewerken. De holten in de rotsen zijn uitgehouwen door de zee maar ook door de mens. Al sinds de prehistorie zijn de steile rotswanden in gebruik als woning, opslagplaats of als toevluchtsoord voor smokkelaars, zeerovers, schipbreukelingen, protestanten op de vlucht, armen, ... Toen het strandtoerisme in de mode raakte, werden de grotten geliefde 'terrasjes' voor de rijke burgerij. Tegenwoordig zijn de meeste grotten particulier bezit want wie in Meschers wil bouwen, koopt bij de grond meestal een onderliggende grot bij. Enkele grotten zijn zelfs permanent bewoond, maar fungeren meestal als tweede woning. Er zijn twee groepen van grotten te bezichtigen. Voor allebei kost een toegangsticket 4,80 euro. De grotten van Matata zijn privé. Ze behoren toe aan de familie van Marie Guichard, de laatste grotbewoonster. Er is een museum over het leven in de grotten en een hotel met zes kamers in gevestigd. De holten staan met elkaar in verbinding en bevinden zich op twee verdiepingen. Er is zelfs een interne trap. De grotten van Régulus zijn eigendom van de gemeente. De naam Régulus verwijst naar een oorlogsschip dat hier in 1814 vrijwillig tot zinken gebracht werd om niet in handen van de Engelsen te vallen. Na overleg verkiezen we een bezoek aan deze grotten. Aangezien de rondleiding uitsluitend in het Frans is, krijgen we een map met Nederlandstalige uitleg en mogen op eigen ritme het museum bezoeken. We zien hoe er vroeger geleefd werd. Ze hadden hier werkelijk alles: drinkwater, eten (vooral vis), een plek om te wonen en zich te beschermen, de aangename temperatuur van de grotten, het microklimaat en een magnifiek uitzicht op het estuarium van de Gironde. Het bezoek was werkelijk verrijkend! Typerend voor het Gironde-estuarium zijn de "Carrelets" of "kruisnetten" met houten vissershuisjes. Ze zijn voorzien van een takelinstallatie om het grote net naar beneden en weer omhoog te takelen. Ook hier in Meschers kan je geen foto van de grotten nemen of er staan van die eigenaardige netten op. Vóór we terugkeren naar Bois Soleil passeren we bij de Hyper-U in het centrum van Meschers om wat voorraad in te slaan. En dan ... en route. Het was een geweldige dag! Dag 18 |
 Skyline van de stad Royan  Fietspad langs de kust van St-Georges-de-Didonne naar Royan |
Woensdag, 5 oktober - Royan Vandaag fietsen we de andere richting uit, richting Royan.Na bombardementen in de Tweede Wereldoorlog is Royan heropgebouwd in moderne architectuur. De kerk Notre-Dame, die uittorent boven de skyline van de stad, is een voorbeeld van deze vroege betonbouw. De Phare de Cordouan uit de 17de eeuw is vrijwel het enige historisch monument dat overgebleven is. Het fietspad langs de dijk moeten we delen met de wandelaars. Dat wordt oppassen en traag rijden. We vinden het niet erg want zo genieten we meer van de omgeving. Onderweg passeren we een hele straat met prachtige oude villa's in cottagestijl. Er is dus toch meer overgebleven van het oude Royan dan we dachten. Willy en ik houden van de zee, van boten en van havens. Het is dus normaal dat we hier een tijdje rondhangen. Even overwegen we om de Ferry te nemen naar de andere oever van het estuarium van de Gironde. Per persoon met fiets kost dit 4,7 euro. Maar het is al vrij laat in de namiddag en dus niet meer de moeite. We verkiezen uit te rusten op een terras vanwaar we de beweging in en rond de haven observeren. Terug in de camper overlopen we ons programma. Er is nog heel wat gepland maar onze vakantiedagen zitten er ongeveer op. We moeten ten laatste in het weekend thuis zijn. Rochefort, Île de Aix, het Marais Poitevin, Rennes, Fougères, ... het zal allemaal moeten wachten tot een volgende campertocht. Morgen vangen we de terugreis aan. Dag 19 |
|
Donderdag, 6 oktober - Van Saint Georges-de-Didonne tot Bretteville-sur-Odon 9.00 u: Start terugreis. We rijden via Nantes, Rennes naar Caen waar we in de buurt, in Bretteville-sur-Odon overnachten. We staan hier met twee campers.Dag 20: 516 km |
|
vrijdag, 7 oktober - Van Bretteville-sur-Odon naar Veerle-Laakdal 8.00 u: Weer op weg. Er resten nog 560 kilometer de doen. Alles loopt vlot tot ... in Brussel waar we in een harmonicafile belanden en zo twee uur vertraging oplopen.Dag 21: 516 km |
Groetjes van Willy en Andrea Veel leesgenot!!! |
Camperreisverhalen Fotosite Gastenboek
Alles wat ik hier neerschrijf zoals adressen, prijzen, coördinaten, links naar andere sites, enz. zijn louter ter informatie.
Ik ben niet verantwoordelijk voor gegevens die gewijzigd of fout zijn.
Niets mag worden gekopieerd zonder naamsvermelding.